Dit ben ik!
Hallo! Dit ben ik. Ot. Mijn leven in een notendop? Een heerlijke chaos. En dat al zo’n 29 jaar lang. Oke, dat doet wel even pijn. Nog even en mijn leven is voorgoed veranderd. Geen twintiger meer. Geen relatie. Geen uitzicht op kinderen. Een drankkast vol. Wijn. Ja, dat helpt. Ach ja, mocht ik in een korte tijd geen verandering tegen het lijf lopen, dan ga ik wel met krulspelden in mijn haar iedere zaterdagavond met mijn katten op de bank zitten. En wijn, had ik dat al gezegd?
Een normale dag uit mijn leven ziet er als volgt uit: ik sta op, veel te laat. Gehaast uit bed, wat trek ik aan? Hm dat shirt van twee dagen geleden? Ik ruik. Kan best. Jeans van de waslijn geplukt. Schoenen aan. Snel een borstel door mijn haar, tanden poetsen en een klein beetje mascara op mijn ogen. Vlug naar beneden voor een ontbijt. Niks in huis. Dan maar wat koffie. Jas aan en hup, op de fiets. Naar het werk. O shit, het is zondag. Dan werk ik niet.
Gauw terug naar bed dan maar? Wellicht even langs Ilja? Of toch even langs Fred? Als ik twee mensen mocht aanwijzen op de wereld die zo van elkaar verschilden, dan zijn zij dat wel. Aan de ene kant Ilja, de stille muis. Aan de andere kant Fred, mijn gay best friend. En toch al lang beste vrienden. Menig avonden te veel gedronken, in een kroeg belanden en de volgende ochtend best wel spijt hebben. Vaak is het enige wat ik me dan herinner van de avond het lekker drankje wat ik nuttig. Wellicht niet zo’n strak plan voor een zondag.
En zo beland ik weer thuis. Op mijn bank, dekentje erbij. Ik kijk een slechte romantische komedie. Shit, 8 uur alweer. Niks gegeten. En nog steeds niks in huis. Ik bestel wel een pizza, extra groot. Heerlijk in mijn kleine maar fijne huis. Met wijn.
